Writers block in Venetië? WTF?!

Ik ben halverwege mijn week in Venetië, die ik op FB & IG in het begin nog #schrijfweek noemde. Maar eerlijk gezegd heb ik nog weinig echt geschreven. Geen nieuw, creatief woord op papier gezet.

Tot vandaag had ik elke dag een gesprek of interview met Venetianen die ik vanuit een bepaalde invalshoek en met een bepaald idee had benaderd als onderdeel van mijn research voor roman #3. Ik dacht dat ik na die gesprekken volle bak geïnspireerd zou zijn en de woorden als vanzelf zouden komen — wat normaal altijd tamelijk makkelijk gaat. Maar niks is minder waar.

Want na die gesprekken ga ik ook nog door de stad dwalen, bezoek ik plekken die in de roman (gaan) voorkomen en uiteindelijk kom ik dan thuis. Ik verwerk de interviews grotendeels, samen met mijn indrukken, en maak notities, maar verder kom ik niet.

Ik voel niet dat het schrijven gaat komen — een nieuwe en wat verontrustende ervaring. Is Venetië dan misschien niet zo inspirerend, of zit ik op het verkeerde pad? (Doodeng idee.)

Maar misschien is het wel zo dat deze stad gewoon te overweldigend is, en ik alle informatie en indrukken eerst maar moet laten intrekken of zo. Of bezinken, tot rust komen — zoiets. Zodat het uiteindelijk weer gaat borrelen. Of ik ben aan het einde van deze dagen gewoon te moe. Dat sowieso. We gaan het zien. Het is een nieuwe ervaring en een nieuw proces. Gelukkig hebben we de foto’s nog?