Bron en inspiratie: Alessandro Ortolani

Januari 1998 reisden mijn broer, mijn beste vriend en ik naar Venetië. Een week lang genieten en zwelgen in de sombere schoonheid van deze stad. Ergens die week werden we aangesproken door een gedistingeerde heer, die ons allerlei mooie verhalen vertelde over Venetië en ons meenam naar het graf van Monteverdi. Ik stond op afstand en maakte foto’s (dat was mijn ding destijds). Zijn verhalen hoorde ik niet, en ik herinner me alleen zijn naam. Ortolani heette hij, volgens mij. Zo herinneren wij ons hem tot op de dag van vandaag.

Die bijzondere ontmoeting met die bijzondere man is me altijd bijgebleven, en nog steeds wens ik dat ik zijn verhalen had gehoord. Zoals wel vaker bij mij gebeurt: als ik het verhaal niet ken, verzin ik het zelf. Mijn Ortolani zag in Spiegeldagen het levenslicht:

Een oude heer loopt op hem af. Een hand, gestoken in een fraai lederen handschoen, geheven in begroeting. Een lange, blauwe wollen jas met een dubbele rij knopen, een bril met een dik zwart montuur dat zijn heldere ogen omkadert als een schilderij; grijs haar onder een effen hoed in dezelfde kleur blauw als zijn jas. In alles een gedistingeerde Italiaanse heer, een consiglieri van Dogen. Met een tred waarin de kracht van vroeger nog doorschemert, en handen die de reling van de vaporetto vast- klemmen terwijl hij naar het voordek loopt.

Spiegeldagen, blz 26

Verlangen naar een levensverhaal

Die kennismaking vroeg om meer. Zijn levensverhaal wilde ik vertellen in mijn derde roman, en na ruim een jaar schrijven – waarvan de afgelopen negen maanden fulltime – schreef ik een uur geleden de laatste zinnen van zijn verhaal. Het manuscript is af… Best wel een moment voor een schrijver, moet ik zeggen.

Het verhaal mag dan wel af zijn, nu begint het schaven, schrapen, schrappen – kortom, de redactie. Een intensief proces met redacteur en uitgever waar ik naar uitkijk. Maar nu even bijkomen van alle emoties. Want dat zijn er nogal wat. Vooral trots, veel liefde voor mijn Ortolani, en grote hoop dat het verhaal zal werken zoals ik het bedacht heb. Wordt vervolgd: publicatie voorjaar 2026.